خونه ی عموم ای نا

بعد از ظهر پنج شنبه تو خونه عزیز اینا  گریه می کردی و نمی خواستی بریم خونمون ولی وقتی بهت گفتم می خوایم بریم خونه عمو اینا به زن عمو سر بزنیم خیلی خوشحال شدی و اشکهای جاریت زود خشک شد و راه افتادی ( من نمی دونم چطوری تو یه لحظه می تونی هم گریه کنی هم بخندی)

تو خونه  بابا طبق معمول زود کتشو پوشید و هی گفت زود باشید دیر شد زود باشید دیر شد،  تو رو که حاضر کردم روسریمو سرم کردم که راه بیفتیم تو گفتی نه مامان اون روسریتو سرت کن اون خوبه هر چی من گفتم همین خوبه گفتی نه مامان( الهی دورت بگردم که برام نظر می دی)

تو راه خوابت برد بابایی می خواست بیدارت کنه ولی من نذاشتم گفتم بذار جوجو بخوابه تا وقتی می رسیم سرحال باشه همینطورم شد وقتی رسیدم یه چرتی زده بودی و سر حال بودی و تولد مبارک می خوندی (نمی دونم چرا شاید خاطره جشن عمو اینا برات تداعی شده بود)

اونجام حسابی آبرو داری کردی و پسر خوبی بودی و نق نمی زدی البته هر کی هم جای تو بود همه تحویلش می گرفتنو نازش می دادن همینطور رفتار می کرد.

تو هم کیپس(چیپس) و شوپ (سوپ)و نوشاب نارنجی و سیاه رو با غذات خوردی و نظر می دادی این شش (سس) ترشه.این ....

یه سبد گرد بزرگ هم برداشته بودی می گفتی فرمون ماشینمه .

هر کی هم میوه می خورد باهش همراهی می کردی.

در نظر خواهی باباتو دوست داری یا مامانت باباتو انتخاب کردی و در نظر خواهی عزیزو دوست داری یا آقاجونو ، گفتی هر دو (من ناراحت نشدم ولی یادت باشه بچه پرو)

خلاصه وقتی شب رسیدیم خونه از خستگی خوابت برد و صبح ساعت 5 دوباره بیدار شدی و می خواستی مارو هم بیدار کنی بهت گفتم اگه بخوابی دوباره می بریمت خونه عمو اینا و تو با همین یه جمله تو بغلم گرفتی خوابیدی. ( یعنی اینقدر عموجونتو دوست داری)

عمو و زن عموی عزیز خیلی ممنون اون شب خیلی به زحمت افتادیت. دوست داریم بیشتر ببینیمتون به ما سر بزنید.

دلم یه دفعه برای کرمانشاه و مادر بزرگ (مانی) و عمو قاسم و عمه ژیلا و عمه نسرین و عمو یوسف و عمو مرید و همه تنگ شد. کاش فاصله ها کم بود و بیشتر اونا رو می دیدیم.

کاش می شد تو وبلاگ فیلم هم بذارم آخه یه فیلم از محمد رضا دارم که وقتی تازه زبون باز کرده بود گرفتم که بهش می گم دوست داری کجا بری با یه شیرین زبونی خاصی می گه پیش عموم ای نا.